|
|
BÓSTWO CHRYSTUSA
WSPÓLNE
STUDIOWANIE BIBLII
|
|
|
Mat.
1,23 |
|
Immanuel —
„Bóg z nami”. |
Jan 1,1 |
|
Słowo było
Bogiem, Słowo (Jezus) stało się ciałem (w. 14). |
Jan
17,5.24 |
|
Jezus
istniał wraz z Ojcem przed stworzeniem tego świata. |
Jan 8,58 |
|
Jezus
stwierdził, że był samoistny, był Tym, który powiedział „Jam jest”, był
Tym, który istniał przed Abrahamem. |
2 Mojż.
3,14 |
|
„Jestem,
który jestem” jest imieniem Boga. |
Łuk.
5,20-24 |
|
Jezus
odpuszczał grzechy, tylko Bóg może to uczynić. |
Jan
20,28 |
|
Tomasz
potwierdził, że Jezus był zarówno Panem, jak i Bogiem. |
Hebr.
1,5-9 |
|
Ojciec
zwraca się do Syna jako do Boga. |
Izaj.
9,6 |
|
Jezus jest
wieczny i nieprzemijający. |
Mich.
5,1 |
|
Początki
Chrystusa są od prawieku. |
1 Tym.
6,15.16 |
|
Jezus
posiada nieśmiertelność. |
Obj.
1,18 |
|
Jezus jest
pierwszym i ostatnim, posiada
klucze śmierci. |
Filip.
2,5-11 |
|
Jezus
dobrowolnie zrezygnował ze swoich
boskich przywilejów, aby się stać Zbawicielem. |
Często
stawiane pytanie dotyczące boskości Chrystusa:
Czy Biblia nie naucza, że Jezus był pierworodnym wszelkiego
stworzenia i jako taki był istotą stworzoną, która nie współistnieje z Ojcem
od wieczności?
Tekst, o
którym mowa w pytaniu, jest zapisany w
KOL. 1,15.
Jezus nazwany jest tam pierworodnym wszelkiego stworzenia. Greckie słowo
użyte tutaj to prototokos, co znaczy „wybitny”, „wyróżniający się”,
„górujący” — ten, który posiada prerogatywy i przywileje Boga. Jezus jest
pierworodnym nie w znaczeniu czasowym, lecz w sensie przywileju. Wszystkie
przywileje należące do pierworodnego są Jego. Dawid był ósmym synem
Jessego, jednak zawsze jest nazywany pierworodnym. Jezus stwierdził: „Jam
jest”
JAN 8,58
— odnosi się to do kogoś, kto sam istnieje. Powiedział: „pierwej niż
Abraham był, jam jest”. Prorok Izajasz nazywa Go wiecznym Ojcem
IZAJ. 9,6.
Micheasz stwierdza, że Jego pochodzenie jest od wieczności
MICH. 5,1.
Jan potwierdza to: Na początku było Słowo, a Słowo
było u Boga, a Bogiem było Słowo”
JAN 1,1.
Jezus posiadał przywileje i prerogatywy Boga. Podkreślał swoją równość z
Bogiem, niczego nie przywłaszczył sobie, kiedy upadł świat. Dobrowolnie
opuścił niebo i stał się człowiekiem. Zamieszkał w ludzkim ciele; walczył
z pokusami tak jak my i zwyciężył w naszym imieniu
FILIP. 2,5-11; HEBR. 2,14.17.
|
|
|